gedichten hinde joldersma

Vandaag sta ik op

Vandaag
is het donker
en gemeen
jij daar, ik hier
duistere krachten
om ons heen

Vandaag
laat jij je stem horen
aan dovemans oren
voelt alles alleen
stromen boosheid
en verdriet
door jou heen

Vandaag
sta ik op
voor jou, mijn kind
en schijn
een straal van licht
dat ons verbindt

Morgen
zal alles anders zijn
geen duister meer
om ons heen
ze kan ons licht
niet meer verdragen
en valt uiteen

Morgen
is er helder zicht
een nieuw begin
dan neem ik je mee naar het licht.

ochtenddauw

Ochtenddauw
de natuur ontwaakt
kleine druppels
vormen samen
een magisch web

Ochtenddauw
de aarde ontwaakt
een nieuwe dag
belofte van
een nieuw begin

Ochtenddauw
de mens ontwaakt
druppels verdampen
zichtbare rag
verdwijnt

Ochtenddauw
de mens ontwaakt
harten gaan open
en vormen samen
een magisch web.

solo en krachtig

solo
wandel ik
met mezelf

een krachtige boom
verschijnt op mijn pad

solo en
stoer rechtop

wind en storm
hebben geen effect

haar wortels
staan stevig in de aarde
zijn onderling verbonden

plots realiseer ik me
dat m’n omgeving
mijn binnenwereld
reflecteert

dat ik gegroeid ben

en zojuist
in de spiegel keek

 

vandaag was zo'n dag

Vandaag was zo’n dag
ik schreeuwde het uit
voor even wilde ik ontsnappen
aan de huidige tijd
weg van al het onlicht.

Vandaag was zo’n dag
ik zocht naar nieuwe paden
onder mijn voeten
ik mocht verdwalen
oneindig struinen.

Vandaag was zo’n dag
mijn frustratie liet ik los
mijn machteloosheid overboord
ik luisterde alleen nog
naar mijn eigen stem.

Vandaag was zo’n dag
de zon scheen
ik keek om me heen
de natuur schitterde
ik verbond me met alles wat ik zag.

Vandaag was zo’n dag
ik week van de gebaande paden af
volgde alleen nog mijn intuïtie
mijn hersenen maakten
nieuwe verbindingen.

Vandaag was zo’n dag
een andere hinde
ging pal voor mij staan
tranen rolden over mijn wangen
eindeloos keken we elkaar aan.

Vandaag was zo’n dag
uren zat ik op een heuvel
helderblauwe luchten boven mij
klassieke muziek in mijn oren
plotseling voelde ik me weer vrij.

Vandaag was zo’n dag
ineens wist ik niet meer
waar ik naar zocht
onbewust was ik
in een andere tijdslijn gestapt
liep ik mijn eigen pad
droeg ik zomaar bij aan het licht.

Vandaag was weer zo’n dag
dat de hemel op aarde was.

 

ik spring opnieuw

ik adem uit
mijn dieptepunten
laat ik los

ik adem in
mijn hoogtepunten
neem ik mee

de diepe dalen
laten mij daarna weer stralen,
de hoogtepunten
doen mij beseffen
dat liefde oneindig is

ik spring opnieuw
voorbij alle beperkingen
voorbij alle angsten
de vrijheid in

ik vertrouw
en sta open
verwacht niets

luister alleen
naar mijn innerlijke stem
volg mijn eigen weg

elke dag 
kies ik opnieuw
mijn persoonlijke vrijheid

want het leven,
het leven
is bedoeld
als voluit!

 

binnenste buiten

Als ik buiten wandel
solo met mijn ik
middenin de natuur
verbind ik me met mezelf
buitenste binnen

Als ik binnen wandel
ben ik dankbaar
voor mijn gezondheid
doe ik afstand
van mijn gehechtheden

Als ik binnen wandel
word ik stil
vind ik leegte
vul ik mezelf opnieuw
binnenste buiten

Als ik binnen wandel
denk ik aan alle mensen
waar dan ook in de wereld
die vechten voor hun leven
en misschien nooit meer naar buiten kunnen

 

dankbaar dat ik spring

Dankbaar
sta ik even stil
kijk terug

Dankbaar
voor alle pelgrims en engelen
op mijn levenspad

Dankbaar
voor de bijzondere ontmoetingen,
de verbondenheid,
de inspiratie
en magie

Dankbaar
voor mijn solo tochten
de dingen die ik niet zie
maar wel mag ervaren met mijn hart

Dankbaar
voor de natuur
het universum
voor alles waarmee ik me verbind

Dankbaar
voor stilte
perioden van eenzaamheid
waarin ik nieuwe paden mocht ontdekken

Dankbaar
voor alle conflicten tussen mijn hoofd en hart
die mij dwongen tot nieuwe keuzes
leidend naar mijn echte pad

Dankbaar
voor diegenen
die niet meer in mijn leven zijn
mij gespiegeld hebben vanuit pijn
zij hebben mij sterker gemaakt
dichterbij mijn kern gebracht

Dankbaar
als ik durf los te laten
ook als ik niet begrepen word
als ik niet voldoe
aan de verwachtingen van anderen

Dankbaar
laat ik los
wat niet meer past

mijn ziel roept
ik open mijn hart

en spring

zonder te weten
hoe de weg zich ontvouwt
vertrouw ik erop
dat mijn dromen vleugels krijgen

solo is nooit alleen

als ik solo wandel
ben ik nooit alleen
er is zoveel om me heen

prachtige natuur,
zomaar een ontmoeting
of een onverwacht avontuur

als ik dan denk toch alleen te zijn,
hoor ik mijn gedachten

wanneer ik die gedachten zat ben
en loop op een eindeloos saaie weg

zing ik hardop mee
met een lied op mijn smartphone
en hoor ik luid

mijn eigen stem

lees meer over mijn missie